-
1 korcić
korcić (3. Pers -ci): korcić k-o jemanden reizen, jemandem keine Ruhe lassen;korciło go, żeby to powiedzieć es reizte ihn, das zu sagen, er konnte kaum widerstehen, das zu sagen -
2 korcić
(-ci); vtkorci mnie, żeby coś zrobić — I am itching to do sth
* * *ipf.(= kusić, intrygować) tempt; korci mnie, żeby to zrobić I am itching to do it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korcić
-
3 korcić
vtkorci mnie, żeby spróbować es reizt mich, es zu versuchen, es juckt mich [in den Fingern], es zu versuchen ( fam) -
4 korcić
korci|ćнесов. тк. 3 л. и безл. не давать покоя; подмывать, тянуть;\korcićło go, żeby wszystko opowiedzieć его так и подмывало всё рассказать
+ kusić, nęcić* * *несов. тк. 3 л. и безл.не дава́ть поко́я; подмыва́ть, тяну́тьkorciło go, żeby wszystko opowiedzieć — его́ так и подмыва́ло всё рассказа́ть
Syn: -
5 skorcić
сов. соблазнить, сманить+skusić, pod-korcić
* * *сов.соблазни́ть, смани́тьSyn: -
6 skorcić
См. также в других словарях:
korcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, korcićci {{/stl 8}}{{stl 7}} nęcić, kusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korciło go, żeby iść na wagary. Korciła ją ciekawość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korcić — ndk VIa, korcićci, korcićcił «nie dawać spokoju; trapić, kusić, nęcić» Korciło go, żeby powiedzieć prawdę. ‹może z ukr.› … Słownik języka polskiego
korcenie — n I rzecz. od korcić … Słownik języka polskiego